Ondertussen begint het een traditie te worden, het verslag schrijven van de Limburgtour. Hieronder zien jullie mijn beleving van de Limburgtour 2014.
Het begon allemaal eigenlijk al vrijdag, toen ik terug kwam van het werk om 2 uur was de tent al opgebouwd en waren de voorbereidingen al vol in gang. De “grote muur van Alfa” stond al klaar in de ijskast en de zin in morgen was al zeker aanwezig. Zaterdag ochtend de dag van de Limburgtour.
Samen met Pascal was ik al vroeg op en hadden we besloten om een deel van de tourtocht al te gaan verkennen, de trappen van Snowworld in Landgraaf maar dan om ze op te rennen. Daarna kwam de eerste traditie, s ’ochtends voor het treffen even de Puma in bad stoppen en mijzelf even een wasbeurt geven.
Rond 11 uur begonnen de Pumadrivers al binnen te stromen tot een totaal van veertien. Zelf had ik Rick meegenomen die ook al meerdere Puma meetings heeft gezien.
In de routebeschrijving die we hadden gekregen stond het volgende:
“We stijgen. 1042,53mtr over een afstand van 42,91km (dit maakt een gem. van 2,43%) we dalen 1044,64mtr over een afstand van 50,93km (een gem. van 2,05%) ‘dak’ van de toertocht ligt op 339,91mtr boven NAP”
Hierdoor begon het toch wel te jeuken om lekker te gaan touren.
Ondertussen had het weer zich helaas betrokken en was het flink aan het regenen maar dat mocht de pret niet drukken. De eerste stop was in Henri-Chapelle (B) een oorlogskerkhof met bijna 8000, tijdens de 2de Wereldoorlog gesneuvelde, Amerikaanse soldaten. Een zeer indrukwekkend beeld om alle witte kruisen te zien staan, vooral omdat het hier toch gaat over jongens in dezelfde leeftijd als mij.
Tevens was bij Henri-Chapelle Noemi toegevoegd aan de colonne, wat de totale stand op 15 Puma’s bracht. We vervolgden onze route richting de tweede stop, de trappen van de Welhelminaberg, oude steenkolenmijnberg, in landgraaf, 508 treden omhoog tot 239 meter boven het NAP. Hierboven is het genieten van een geweldig uitzicht over Zuid-Limburg en het omliggende Duitse en Belgische grenslandschap.
Na deze stop reden we langzaam naar huis over nog een paar leuke wegen met mooi uitzicht.
Eenmaal thuis aangekomen werd al snel het eerste blik bier opengetrokken en was de ouderwetse gezelligheid weer aanwezig. Na het lekkere eten was het tijd voor een gezellige avond tot in de late avonduren met een hoop plezier.
Volgend jaar hoop ik weer dit verslag te schrijven.
Pumadrivers, tot de volgende keer
PumaRoel_91
