Speed, Rosmalen, 2 en 3 mei

speed067

Verslag zaterdag
Het 1e weekend van mei staat op de kalender en dat betekent voor de Nederlandse auto- en tuningliefhebbers maar een ding: Speed in Rosmalen.
Nadat het evenement de laatste jaren als Full Speed door het leven ging, is het evenement dit jaar vernieuwd. De organisatie had de sprint nieuw leven ingeblazen en de nadruk komt meer te liggen op snelheid i.p.v. tuning. En daarbij geen min. of max. aantal inschrijvingen voor de clubstands.
Op zaterdag zouden we dan ook met 6 puma’s op de pumadrivers stand staan (waar vroeger 5 het maximum aantal op een stand was). Kort van tevoren liet de organisatie weten dat we al tussen 07:30u en 08:00u op onze stand verwacht werden. Pumadrivers zouden echter geen Pumadrivers zijn als een deel toch later komt (zoals ondergetekende). Blijkbaar had Ronald gemist dat wij later kwamen, want hij belde net na half 8 (toen Roy met zijn vriendin en ik in Roermond wegreden) in paniek op waar wij bleven. Ronald (Iceman), Jack en Rutger (die zijn eerste Pumadrivers activiteit meemaakte) waren dus wel netjes op tijd in Rosmalen.

Ondanks de wegwerkzaamheden op de ring rond Eindhoven waren we toch ruim op tijd bij de Mac in Rosmalen. Ook Otto had er blijkbaar zin in, want hij kwam vlak na ons de parkeerplaats op. Na een korte begroeting besloten Otto, Roy en ik om ook maar naar Autotron te rijden om de drukte voor te zijn aangezien diverse clubs ook de Mac als verzamelpunt hadden. Gelukkig was de file dit jaar niet zolang als voorgaande jaren, en werden we naar een 2e rij doorgeloodst, die een stuk sneller doorliep dan de 1e. De gasten die ons enkele minuten eerder vol gas inhaalde (waar 100 de max was en tevens ’n snelheidscontrole stond aangekondigd) konden wij dus nu weer op een legale manier inhalen. Nieuw was dit jaar dat je bij de kassa een matje moest lenen om het terrein op te komen. Dit matje moest onder je auto gelegd worden om eventuele lekkages op te vangen. Persoonlijk vond ik het maar een raar idee (want een auto met lekkages komt niet door de keuring).

Maar goed verder over de meeting. Dit jaar stonden we niet op het ‘hoofd’terrein maar aan de andere kant van de hallen waar ook clubstands waren ingericht. Even onze stand nog moeten zoeken aangezien een Nissan op onze plek stond, Bleek het dat Ronald een collega had meegebracht met een prachtige 200SX die ook de nodige kijkers bracht. Na de overige leden begroet te hebben onder het genot van een stuk vlaai (dankjewel Roy) snel onze tent opgezet en spandoek opgehangen.

Aangezien we ook al het andere moois wilde zien ben ik samen met Otto en Ronald een rondje over het terrein gaan lopen (Jacco liep ook mee, maar die waren we bij een stand kwijtgeraakt). Nog een tijdje staan kijken bij de Nissan 350Z van (ex???)-Pumarijdster Patricia (of ja eigenlijk is die 350Z van haar vriend). Helaas was ze druk in gesprek, dus geen tijd gehad voor een babbeltje.
Op het hoofdterrein stonden enigszins in een hoekje tussen al het moois toch nog 2 Puma’s. De bekende paars/zwarte met de skelet airbrush erop, en een wit/zwarte Puma, die gezien de foto’s die rond de auto lagen, eerst zilver was. Helaas was ik mijn flyers onderweg verloren, dus de eigenaar niet kunnen informeren over onze club.
Binnen stonden diversen stands en ook prachtige auto’s; de ene met nog meer volume dan de andere. Ook hier stond een Puma, en nog wel van een clublid Popeye (Pascal voor de intimi), te stralen. Blijkbaar werd door een lid van zijn stand onze Pumadrivers shirtjes herkend en mochten we als een van de weinige achter de ‘omheining’ foto’s maken. Bij de stand van Meguiars en Turtle Wax kon je gratis proefmonstertjes halen, en dat laat je je natuurlijk geen 2x zeggen.

Terug bij onze stand had ook Peter (Sjakkes) zijn oranje/zwarte Puma bij ons gezet, terwijl wij die Puma binnen verwacht hadden, en ons daar wezenloos gezocht hebben. Toen waren we dus met 7 Puma’s.
Onder het genot van een Broodje Unox en een heerlijk zonnetje weer bijgepraat en natuurlijk weer genoeg gelachen. Roy en zijn vriendin haakte rond kwart voor 2 af om nog even Den Bosch in te gaan en de rest besloot om nog een rondje te gaan lopen. Ronald en ik wilden nog een setje proefmonstertjes halen (inderdaad de vorige ronde hadden we er ook gehaald, maar ja we blijven Nederlanders) en ik heb daarnaast ook nog 2 schaalmodellen gekocht van een Mini Cooper (naast de Puma een van mijn favo’s) en een Ford Focus WRC (beide € 5,-).

Ondanks dat onze stand op een ander terrein was, bleken de mensen toch nog onze stand te vinden. Bij terugkomst stond Jack met een meid uit de buurt van Zwolle te praten die ook Pumarijdster en liefhebster was. Haar buurman die ook daar was, bleek Peugeot 206 te rijden en zij ging dan ook regelmatig mee naar toertochten van die club (Roel enige overeenkomst, berust puur op toeval). Ze werd enthousiast om zoveel Puma’s te zien (vooral die Amparo blauwe hahaha).
Uiteraard hebben we haar ook verteld over onze altijd gezellige meetings, onze website en het forum en natuurlijk een flyertje gegeven. Hopelijk dus achter een tijdje weer een nieuw lid erbij.
Helaas begon het wat bewolkter te worden en besloot ook Rutger om richting huis te rijden, uiteraard niet zonder eerst uitgebreid afscheid te nemen.

Otto, Ronald, Jacco en ik hebben de tent nog even afgebroken en toen besloten nog even naar de sprint te gaan kijken. Helaas was die op dat moment net afgelopen of was er een pauze.
Aangezien Ronald en ik het niet te laat wilde maken (zeker omdat ik zondag nog een dag op Speed zou staan), besloten Ronald en ik om huiswaarts te keren.
Gelukkig ben je het terrein sneller af, dan op. En dus reden we rond 15:00u weer de A59 op richting huis.

Pumagroet,
Sjoerd102

Verslag zondag

Het was zondag 3 mei 2009. Ik vertrok richting tankstation Swentibold nabij Sittard op de A2. Daar hadden Martin en ik afgesproken om vervolgens samen richting Rosmalen te rijden. Na een korte voorstelronde, vertrokken we en haalden we onderweg Sjoerd op bij Weert. We vervolgende onze weg richting een McDonalds net achter de afslag Rosmalen om ons bij de rest van de Pumadrivers te voegen. Van daaruit vertrokken we in een mooie colonne van volgens mij 10 Puma’s richting voormalig Autotron.

Een mooie stoet aan bonte wagens reed file voor de ingang. Aan de poort werd betaald en kreeg je een matje (gewoon een stuk vloerbekleding) voor onder je auto te liggen, i.v.m. milieueisen. Op onze ‘stand’ zorgden we ervoor dat alle Puma’s mooi op een lijntje stonden. Even later kwam de voorzitster aangereden in haar knalgele Puma. Een bonte verrijking voor de voornamelijk “”Moondust silver”” verzameling van Puma’s. De tent werd opgezet en de stoeltjes kwamen tevoorschijn. En nadere kennismaking voor mij met de andere Pumadrivers met o.a. Pumadennis, Stennis, Gabbagirl, Pascal & Daniëlle, Angela, Johnnie en een enkeling waarvan ik de naam vergeten ben…

Een kleine delegatie ging binnen kijken naar de (extreem) uitgebouwde auto’s. Een andere Puma stond bij een andere tuningclub. De muziek/lawaai was nogal oorverdovend overigens. Buiten was nog een groot grasveld met diverse clubs, sommige met voorliefde voor een model/merk, andere met verschillende merken. Naast dit grasveldje werden de dragraces gehouden met verschillende klassen, waarvan ik enkel de klasse tot 2.0 liter heb gezien met afgedankte, voor de sloop rijpe, geperforeerde Corsaatjes. Daaraan grenzend lag een loods gericht op pure DB’s, waar de extreem patserige Amerikaan toch wel het meeste uit het oog sprong. Op het kleine parkeerplaatsje daar weer naast lag het Show&Shine-podium. Terug op de stand bleek dat de matjes, met 10 euro borg gestolen waren. Dit systeem was buitengewoon slecht doordacht, aangezien die matjes natuurlijk makkelijk te gappen waren en er makkelijk geld mee viel te verdienen.

Het weer was niet bepaald goed, maar voldeed aan de verwachting volgens voorgaande Pumadrivers-meetingen blijkbaar. Periodes van sterke rukwinden in combinaties met lichte regen wisselden zich af met korte periodes van zonnig weer. Er moet nog even de opmerking worden geplaatst dat de broodjes worst droger waren dan het weer die dag, dan mag je zelf kiezen wat erger was…

Zo rond 14.30-15.00 had iedereen het wel zo’n beetje gezien, namen we afscheid en reed iedereen huiswaarts. Onderweg had Sjoerd nog wat ‘in action’-foto’s gemaakt van Pumamartin en mij op de snelweg, deze waren goed gelukt!

groetjes,
Vinart aka Frank