Jubileumtreffen 10 jaar Ford Puma, Dorsel (D) 13 tot en met 15 juli

duitsland032

Verslag van PumaMartin:

In het weekend van 13 tot en met 15 juli stond het Jubileumtreffen, georganiseerd door het Puma Team Europe, op het programma.
Vooraf hadden zich uiteindelijk 13 Pumadrivers aangemeld. Helaas moesten Christian, Gianni en Jon de meeting om uiteenlopende redenen op het laatste moment aan zich voorbij laten gaan.

Voor de andere Pumadrivers werd het een geweldig weekend.
Voor Robert en Marina begon het Puma weekend al op woensdag. Omdat ik mijn Puma echt afgeladen vol had, had ik Robert gevraagd of hij 2 partytenten wilde meenemen.
Robert en Marina zijn daarom extra naar Wijnandsrade gekomen. Tegen zessen waren ze bij ons, nadat ze gegeten hadden hebben we de tenten ingeladen. Natuurlijk eerst de koelkast van Robert bekeken….. en rond half negen zijn zij naar Dorsel vertrokken.
Voor ons, Wiel , Roel en ik, was het nog wachten tot vrijdag. Ik had afgesproken met Yoeri om samen naar de meeting te rijden. De derde partytent en nog 2 sporttassen bij Yoeri en Sebastiaan ingeladen en eindelijk samen op naar ‘Das Treffen’.
Na ruim een uur rijden waren op de camping Stahlhütte in Dorsel, ongeveer 15 km van de beruchte Nürburgring. Bij de ingang ingeschreven; wij waren nr. 19 en 20. Dus nog een van de eersten.
Robert en Marina hadden een mooi plekje voor de Pumadrivers gereserveerd. Onder de enige 3 bomen die er rond het weiland staan. De zon scheen ondertussen ook lekker. ’s Morgens had het in Limburg nog behoorlijk geregend, dus daar waren we ook heel blij mee.
Als eerste Robert en Marina begroet en een wel verdiend ‘pilske’ gedronken.
Daarna de partytenten opgezet. Wat een genot om onze nieuwe tenten op te zetten. Zo hadden we een super plaats voor alle Pumadrivers om lekker bij elkaar te zitten.
Daarna onze eigen tentjes opgezet, luchtbedden en slaapzakken er in. Stoeltjes uit geklapt en even lekker relaxen….. Alhoewel… Yoeri en Sebastiaan waren hun stoeltjes vergeten…………. Maar geen nood, ’s avonds bij het restaurant er 2 geleend. Wel zo makkelijk.
Vervolgens naar de Nordschleife om een paar rondes te rijden. Voor Yoeri was het de eerste.
kennismaking met de Ring, maar dat beviel meteen heel goed. Robert en ik reden achter elkaar de ring op, reden een lekkere ronde en daarna terug naar de parkeerplaats net buiten de ‘Einfahrt’. Meteen werden we gebeld door Regina, die dus nog in Doetinchem was. ‘ik heb jullie op de ring webcam gezien, toen jullie er op reden en ook weer eraf’. Helemaal opgewonden was ze…..
Regina, nog bedankt voor de unieke foto’s, waarop je overigens kunt zien dat ik Robert heb ingehaald…. kijk maar zelf bij de onderstaande foto’s.
Na nog een ronde, en al het mooie spul dat daar rondrijdt bekeken te hebben, zijn we terug naar de camping gegaan.
Wiel en Marina hadden een romantische wandeling naar de waterval gemaakt, toen wij ons amuseerde op de Nordschleife. Met z’n allen een lekkere schnitzel in het restaurant gegeten en daarna gezellig bij onze tenten en Puma’s gaan zitten.
Er waren al heel wat Puma’s gearriveerd en het weiland stond al behoorlijk vol. Altijd mooi om de diverse smaken en ideeën te zien. Dat is een van de dingen die onze hobby zo leuk maakt. Er is er geen een Puma hetzelfde.
Uiteraard nog met enkele Duitse bekende Pumadrivers gesproken. Om ongeveer 19.00 uur arriveerde Peter ook, tentje opgezet…. Ook Kristof en Elewoud.(Leopold voor vrienden) hadden hun tent ondertussen opzet.
Een gezellige avond volgde. Tegen 3.30 uur gingen de laatsten slapen. Wiel lag ondertussen al lekker te snurken (doet ie normaal nooit).

Zaterdagmorgen bleek dat de toiletten en douches niet echt schoon waren. Dit was eigenlijk het enige echte minpunt van het hele weekend.
Na het ontbijt druppelden steeds meer Puma’s binnen. Ronald, Angela en Diana arriveerden rond 11.00 uur. Vlak daarna kwamen Lidewij en John en Regina en Hans. Paresh en Jeffrey (Eddy voor vrienden) waren de laatste Pumadrivers die op meeting aankwamen. Een tent hadden ze niet bij zich. Ze wisten ook nog niet waar ze gingen slapen. Ze waren nu in ieder geval wel zo verstandig om stoeltje mee te nemen.
De Puma’s allemaal netjes naast elkaar gezet, tenten opgezet en even uitgerusten van de reis.
Wat volgde was een super gezellige Pumadrivers dag. Veel mooie Puma’s, gezelligheid onder de Pumadrivers maar ook met de buitenlandse Puma ‘Fahrer’.
Er waren Puma’s uit Duitsland, Zwitserland, Frankrijk, Engeland, Nederland, België, Polen, Denemarken en zelfs uit Estland. Het koppel uit Estland had 2000 km gereden naar de meeting in Dorsel. Ongelooflijk. Maar de combinatie van een Pumatreffen en de Nürburgring is natuurlijk ook een perfecte combinatie. De Ring lokt natuurlijk heel veel Pumadrivers naar de Eifel.
‘S middags zijn Peter, Paresh, Eddy, Marina en ik inkopen voor de BBQ gaan doen.
Terug op de meeting maar weer eens een rondje gelopen. Ongelooflijk hoe veel Puma’s er uiteindelijk gekomen waren…maar liefst 111 Puma’s. Zoveel zijn er nog nooit eerder ergens in Europa bij elkaar geweest. Tot nu toe waren de 56 Puma’s op onze Europese meeting in Valkenburg vorig jaar het maximum.
Om half 5 toch nog maar even snel meegedaan aan het doel schieten, 2 x raak. Voldoende om te kavelen voor de 3de plaats. Dat kavelen uiteraard gewonnen, ook al meende een enkele Duitser dat ‘ein Holländer’ nooit kan winnen met strafschoppen.
Nadat Ronald afscheid genomen had, wilden wij allemaal nog even een ronde op de Nordschleife rijden. Helaas was de ring door een ongeluk gesloten. Omdat we op tijd terug wilden zijn voor de prijsuitreiking en loterij, besloten we maar om niet langer te wachten. Zondag kregen we immers nog voldoende tijd om ons uit te leven.
Met behoorlijke vertraging begon de uitloting van de tombola. Wiel had maar vast een kruiwagen geregeld om alle prijzen, die hij zou gaan winnen, in te doen. Ook de loting liep steeds meer vertraging op, maar leverde ons wel 4 leuke prijsjes op, o.a. een mooie voetbal!!! Nog geen 5 minuten voordat Kristof de bal won, waren Paresh en ‘Eddy’ naar de 15 km verder gelegen supermarkt gegaan om …………. jep een bal te kopen. Maar even snel gebeld dat wij er al een hadden. Wat een toeval!!
Het programma liep steeds verder uit en wat hadden we een honger. De bbq’s stonden op ons te wachten en het vlees smeekte om gebraden te worden……………. Nog even wachten dan….
Eindelijk zou de prijsuitreiking beginnen, maar er was weer vertraging. Toen toch maar besloten met het bbq-en te beginnen. Het vlees werd al redelijk gaar, toen de prijsuitreiking dan toch van start ging.
Pumadrivers sleepten maar liefst 3 prijzen in de wacht. Robert 3de plaats bij Best Tuned, Regina 2de plaats bij ‘Bestes Frauen auto’ en Pumadrivers als grootste aanwezige club.
Overigens wil ik, ook namens alle aanwezige Pumadrivers, ACW Softline (Paresh) bedanken voor het sponseren van het bier en overige drank tijdens de bbq en de zaterdagavond.
Na de heerlijk bbq was het tijd voor de neon show. Links en recht flikkerden allerlei lampjes en weet ik wat al niet meer, op de meest vreemde plaats onder, op en in de Puma’s op. En machtig gezicht was het toen in de grote ‘Puma straat’ iedereen zijn alarmlichten aan deed.
Na de prijsuitrijking voor de neon, dat de Duitsers overigens ‘Kirmiswagen’ noemen, nog een paar uurtjes gezellig bij elkaar onder de partytenten gezeten. Paresh en Eddy besloten om nog op stap te gaan. Ze hadden nog steeds geen slaapplaats. Omdat we zondag vroeg naar de ring zouden gaan, besloten we om het niet al te laat te maken. Nu vroeg en nuchter naast Wiel in de tent gekropen. Binnen 5 minuten begon die te snurken, steeds harder. Toch even in slaap gevallen, maar daar begon die weer (doet die normaal echt nooit). Uiteindelijk mijn slaapzak, luchtbed en kussen gepakt, de achterbank van mijn Puma plat gegooid en daar mijn ‘bedje gespreid’. Het was even zoeken, passen en meten maar ik had wel een redelijk comfortabel bed en vooral stil. Toch nog een paar uurtjes geslapen, tot de zon lekker in mijn gezicht begon te schijnen.

Zondag morgen een beetje opfrissen, voor zover dat in de vieze doucheruimte mogelijk was.
Ontbijtje lekker buiten op het terras. En daarna in colonne samen met alle andere Puma’s, naar de ‘ring’. Voor de ingang van de Nordschleife ontstond een heuse Puma file.
Ook voor Angela was het eerste keer dat ze de ring op ging. Samen met haar co pilote, Diana, had ook zij heel veel plezier. Iedereen reed z’n rondes in zijn/haar eigen tempo. Met zoveel Puma’s op de ring is het eigenlijk nog leuker. Door de drukte, en heel veel motoren, gebeurde er regelmatig een ongeluk waardoor de boel weer even dichtgegooid werd. Dan was het wachten, maar zodra de ring weer open was………… knallen.
Na het rijden nog een tijdje langs het circuit gezeten en gekeken naar de rondrijdende auto’s en motoren. Overigens zelfs nog een touringcar op het circuit gezien.
Langzaam werd het tijd om terug naar de camping te gaan, de boel op te ruimen en naar huis te gaan. Het was nog een hele toer om alles weer in de Puma gepropt te krijgen.
Nog even afscheid genomen van de PTE leden, ‘bis Valkenburg’……………….
Vervolgens is iedereen naar huis gereden.
Moe maar voldaan thuis meteen de foto’s op mijn space gezet, nog een paar lekkere biertjes gedronken en weer lekker in mijn eigen bedje zonder het gesnurk van Wiel; heerlijk geslapen.

Ik denk dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat het een super gezellig Pumadrivers weekend was. De Nordschleife is en blijft geweldig om te rijden. En dan een Puma meeting met 111 (HONDERD ELF) Puma’s echt sjiek.
Ook nog een vet compliment naar het organisatie comité van het Puma Team Europe, Hopelijk is er volgend jaar weer een ‘Treffen am Ring’.
Pumamartin