Verslag van Willard:
“”Een verslag schrijven?”” Dit was een vraag die Martin mij stelde en als echte Pumadriver zeg ik daar absoluut geen nee tegen. Helaas zijn verslagen niet mijn sterkste kant, maar ik doe mijn uiterste best om een zo leuk mogelijk beeld te krijgen van de meeting in Texel.
Dag 1 (vrijdag 8 juni)
Voor mij en Luc begon het allemaal om precies half 11 op het tankstation Swentibold in de morgen, want daar zouden we Martin en Mariëtte treffen. Zo afgesproken zo gedaan. Na een tijdje gekletst te hebben zijn we in de Puma’s gesprongen en vertrokken richting Texel. Ik reed voorop met de Puma, want ik heb een Tomtom, helaas ontstond hier al een probleem. De Tomtom bleef hangen. Na wat klooien van Luc aan de Tomtom en de kabels van de sigaretten aansteker deed de Tomtom het weer. Na al dat geklooi had Luc zo’n honger gekregen dat we even gestopt zijn bij het eerst volgende tankstation, dat we tegen kwamen en hebben hier met z’n vieren lekker even een boterham gegeten. And off we go …. dat dachten we althans… We waren namelijk nog geen kilometer verwijderd van het tankstation of we kwamen er al achter dat de Tomtom niet meer deed bijladen. Door het gerommel aan de kabels van de sigarettenaansteker was er een kabeltje losgegaan en dit kregen we niet vast, omdat we allemaal alleen maar grote schroevendraaiers bij ons hadden. Dus dan maar weer het eerstvolgende tankstation eraf. Op het tankstation zag ik Martin al raar opkijken, zeker toen ik hem vertelde wat er was gebeurd. Toen kwam namelijk al de lol, Martin en Mariëtte samen met een Tomtom. Als je namelijk voor de eerste keer met zo’n ding rijdt, is dat wennen. Dit merkten ze toen we richting Paresh reden, we gingen links, we gingen rechts, we gingen rechtdoor en ja hoor we gingen weer terug. Dus hebben we de navigatie maar even over genomen en zijn we mooi voor de prachtige zaak van ACW Softline gestopt. Onder het genot van een drankje heeft Paresh ons een rondleiding gegeven. Paresh … top zaakje run je.
Wij vervolgen onze weg samen met Paresh naar een plaatsje Wormerveer ……… Hier zijn we met een veerbootje de grote oceaan van 50 meter overgevaren en moe dat we waren van deze overtocht. Op dit mooie eilandje hebben we met z’n vijven lekker op een terrasje de lunch genuttigd. Ondertussen was Sjoerd al onderweg. Hij had zich na een enkel telefoongesprek samengevoegd bij de rest.
Na deze lunch begint de tocht richting de boot. Paresh haakte nog even af vanwege resterend werk. Hij zou het zaterdags de eerste boot pakken naar het eiland Texel … uhm … dat is hem dus niet gelukt. Met zijn vijven alsnog overgebleven arriveerden wij in Den Helder. Lang wachten hoefden we niet, want na 15 minuten wachten stonden we al op het schip en mooi op het onderdek. De Puma’s geparkeerd en even lekker naar het bovendek gelopen om te genieten van het uitzicht. Dit was maar van korte duur, want de boot was binnen 20 minuten alweer aan de overkant. Dezelfde procedure alleen achterstevoren zijn we weer van de boot afgegaan en daar lag het voor ons het prachtige Texel. Nog even een korte stop om Remco te bellen en tadaa we kwamen aan op de camping, waar we Remco troffen die ook al alles had geregeld om de camping op te mogen.
Auto’s geparkeerd en opbouwen maar. Dit was voor sommige onder ons nogal een hele klus, Sjoerd had namelijk een extra grote tent meegenomen, voor wat vrouwelijk schoon te scoren. Daar achteraan kwam de opmerking als dat niet mocht lukken hij het misschien dan maar bij schapen moest houden en bij voorkeur een zwarte. Deze opmerking heeft hij ook gemerkt, want dit was toch wel het hoofdonderwerp van het weekend. Ondanks alles hebben we ook nog de partytenten opgezet. Over de partytenten is nog een hele heisa over geweest, maar ook dit volgt verder in het verslag.
Natuurlijk zijn we nog even naar de winkel gegaan voor eten en om het alles veroverende drankje bier te gaan halen. Toen we terug kwamen zijn we gaan eten in het restaurant van de camping, waar wij bediend werden door een KAAPSNOL. Vraag mij hier niet de betekenis van, want die weet ik zelf niet. Wat ik wel weet is dat dit een lekker … ow sorry mooi meisje achter op haar shirt had staan. Over de maaltijd was niets te klagen, deze waren erg lekker en werden met een brede lach op tafel geserveerd.
Halverwege de maaltijd kwamen nog 2 van onze Puma vrienden Kristof en Julie binnen wandellen. Nog even een laatste drankje en terug naar de tenten. Aangekomen hadden we Kristof en Julie aangeboden een handje te helpen met het opzetten van zijn tent. Dit bleek echter niet nodig, want zij hadden zoals ik de benaming gaf aan het tentje “”een VOEP tentje””. Dit houdt in: je gooit een ronde schijf de lucht in en voep er komt een volledige tent uit. MAGIE!
De relaxtijd was aangebroken en we begonnen met bier drinken. Eindelijk werd het donker voor mij want toen kon ik foto’s maken van de neon onder mijn Puma. Na de toffe belangstelling van de mede-Pumadrivers zijn we weer terug naar onze plek gegaan. Ook hier stelde ik al meteen een belabberde vraag. De vraag luidde “”ik zie altijd bij de Mikado/Makado in Beek een zilveren Puma staan””, waarna ik vrolijk uitgelachen werd. Want wat bleek, dit was de Puma van Martin. Daarna bier bier bier bier bier bier bier bier bier en het werd drie uur en dat rijmt (edit gabbagirl: not really!!). En wat ik absoluut niet mag vergeten is dat al ons bier geopend werd door SLEUTEL 11! Volgens mij weet niemand echter waar dit nu echt voor staat …
Dag 2 (zaterdag 9 juni)
De dag brak vroeg aan en voor sommige bierdrinkers onder ons was dit een lastig pakket. Toen bij de meesten een goede gaap was gevallen, was Remco al druk bezig met het opzetten van zijn kookgerij. Het heerlijke ontbijt bestaande uit eitjes en brood (tuurlijk nog veel meer) ging er bij iedereen goed in. Ook kwam onze Paresh samen met een vriend Jeffrey “”genaamd Eddie”” nog even rond een uur of 11 aangewandeld. Ik zei al eerder in het verslag dat het hem niet was gelukt om de eerste boot te pakken.
Met z’n allen bij elkaar zijn we begonnen aan een dag vol met evenementen. De eerste was Ecomare, een opvanghuis voor zeehonden en tevens een museum voor exotische vissen. Hier zijn leuke foto’s van. Na het vertrek bij Ecomare zijn we eerst nog even langs de camping gegaan om resterend bier en vlees op te halen. Vervolgens hebben we dit bij Remco zijn ouders thuis afgegeven. Ook hier weer veel bekijks met zoveel Puma’s bij elkaar. Er schijnen op heel Texel maar 2 Puma’s rond te rijden. Natuurlijk is de Puma van Remco het mooist. Als onze weg vervolgd stoppen we voor een uitgebreide lunch aan het haventje in het dorpje waar Remco woont. We kregen hier zoveel te eten, dat we het niet eens allemaal opkregen. Lekker gegeten en een tijdje van het mooie weer en uitzicht genoten.
Hierna hebben we een rondvaart gemaakt op een vissersboot die ons de Waddenzee opnam. Onderweg werden er visnetten uitgeworpen om vis, garnalen en ander gedierte te vangen. Niet iedereen was op zijn gemak op de boot. Kristof zat er in eerste instantie wat stilletjes bij, maar naar het nuttigen van een pilsje was dit ook snel verholpen. Later werd het visnet binnengehaald, en werd er verteld wat er allemaal gevangen was. De garnalen werden ter plekke gekookt en verkocht in zakjes. Een gedeelte van de vis werd weer over boord gezet, waar de meeuwen in grote getalen op af kwamen. Er werd vervolgens nog een rondje langs de zandbanken gemaakt, waar een aantal zeehonden te zien waren. Zover het einde van de tocht, keerden we weer terug naar de haven. Hier aangekomen stonden onze Puma’s alweer te schitteren in de zon. Natuurlijk werden hier weer een aantal foto’s van gemaakt.
Op weg naar de bierbrouwerij… Daar aangekomen kregen we vrijwel gelijk een rondleiding door de brouwerij langs de verschillende ketels. Opmerkelijk was hierbij de brouwkabouter. Een kabouter met schaap (Sjoerd ?). Tijdens de rondleiding werd het gehele brouwproces uitgelegd en verteld welke ingrediënten er gebruikt werden. Toen was de tijd was aangebroken voor het proefplankje. Een viertal bieren werden er geproefd en die lieten we ons dan ook goed smaken.
Maar snel verder, want de ouders van Remco stonden al klaar met de bbq. Terug op de camping aangekomen, was de partytent van Martin door de harde wind gesneuveld. Echter was dit na wat stampij die gemaakt werd door de beheerders van de camping, snel opgelost. De partytenten mochten er niet staan. Ter vervanging kregen we een grote tent die wel windbestendig was, waar we de rest van de avond goed in hebben kunnen zitten. Na een lekkere bbq met de nodige pilsjes, hebben we nog buiten gezeten op hele mooie GELEENDE STOELEN. Geleende stoelen, zou je denken van wat bedoelt hij hiermee. Nou dat kan ik gemakkelijk uitleggen. Je word verwezen naar een partytent en daarmee bedoel ik echt een peperdure, want je eigen partytent mag je niet opzetten. Dus zit je vervolgens op een volledig ingerichte plaats van de beheerder zelf en ja drie keer raden daar liggen ook stoeltjes onder een caravan. Nou goed, niemand had verwacht dat dit daadwerkelijk een bewoond gedeelte was, dus leenden wij even de stoeltjes. Dit hebben we ook geweten. Martin heeft het overigens heel goed aangepakt met de woorden “”we zullen het de volgende keer vragen”” en de hele avond hebben we er nog vrolijk opgezeten.
Na onze buikjes weer gevuld te hebben en nog wat niet al te serieuze gesprekken, gingen we terug naar de legaal geleende partytent en zijn daar begonnen aan de quiz. Kristof en Julie hadden een heuse quiz in elkaar gestoken die zeer goed uitgewerkt was, met als onderwerpen: de nodige Puma- en racerijweetjes, muziekfragmenten en topografische en geschiedkundige onderwerpen. Na een spannende strijd waren Sjoerd en Mariëtte de winnaars hiervan.
De rest van de avond en nacht zijn we nog gaan stappen in de lokale discotheken. Eddy & Paresh gingen helemaal los en zijn tot in de vroege uurtjes (6 u?) doorgegaan. Martin, Mariëtte, Kristof en Julie hadden het al snel gezien en zijn terug gegaan naar de tent. Remco, Sjoerd, Willard en Luc hadden er iets later genoeg van en hebben nog een interessant gesprek gevoerd met het complete lokale politiekorps op het strand achter de camping (2 wagens). We hebben dankzij de vele activiteiten geen tijd gehad om een bezoekje aan het strand te brengen, dus moesten we dat dan maar om 4 uur ’s nachts doen. Dit zou dan nog gebeuren, ook al was er niet veel te zien in het donker. Na nog een pilsje gedronken te hebben bij de tent, was het toch al vrij vroeg en tijd om de dag af te sluiten.
Dag 3 (zondag 10 juni)
Helaas de 3e en tevens laatste dag was aangebroken. Ook helaas was het wat laat geworden van het uitgaan en dus was het moeilijk om nog de oogjes open te doen. Aangezien we om 11 uur van de camping af moesten, leek het iedereen wel een goed idee om toch eerst de tenten af te breken en op te ruimen, dan eerst nog te ontbijten. Dit alles in omgekeerde volgorde van het opbouwen op dag 1. Nadat we de camping hadden verlaten, hebben we de Puma’s op een bijgelegen parkeerterrein gezet en zijn we te voet de stad….. ow nee sorry Remco .. het dorp ingelopen. Nog even een goede lach om onze Eddy en vervolgens zaten we bij de bakker voor een stevige lunch. Natuurlijk hebben we hier ook weer stevig gelachen om Eddy, want volgens mij was hij nog niet helemaal nuchter. Ik kan namelijk niet veel mensen die zoveel lol kunnen hebben met een draaiend reclamebord. Tijdens de lunch hebben we ook maar meteen alle kosten verrekend die ieder nog schuldig was.
Toen was de tijd aangebroken voor een rondrit over het prachtige eiland Texel. Ook hier moet ik zeggen dat Remco dit tot in de puntjes verzorgd had. Hij heeft ons langs de stranden gebracht, door lekker smalle straatjes. Hier heeft Martin een filmpje gemaakt dat er iemand was die wat moeite had met smalle straatjes en hoge drempels…..ik zal geen namen noemen. Ook zijn we nog even gestopt om lekker boven op de duinen een kijkje te nemen wat er achter lag en natuurlijk om een stuk over Texel heen te kijken. De foto’s die gemaakt zijn zeggen wel genoeg.
Het einde was aangebroken. Nog even een laatste stop en KRAK, ja hoor ik reed uiteindelijk toch nog een stukje uit mijn onderlip. Toch kon dit de pret niet drukken. Maar helaas, we moesten afscheid nemen. Na nog een goede handdruk en een tot ziens in Vuren ging ieder zijn eigen weg. De overtocht terug was weer wat moeilijker, want zoals ik al had verwacht werd aangegeven het boven dek. Nou geloof me daar wil je met een verlaagde auto niet komen â uitleg hoef ik niet te geven, want ik had de voorlip toch al beschadigd.
Met 4 Puma’s van Sjoerd, Martin, Mariëtte, Willard, Luc, Kristof en Julie zijn we vertrokken naar Limburg. Na nog even een stop bij een tankstation zijn Kristof en Julie hun eigen weg gegaan.
De laatste stop bij een restaurant langs de autobaan zorgde ervoor dat wij onze buikjes nog even gevuld hadden. Toen namen we afscheid van elkaar. Lekker nog een stukje hoge snelheid terug en een voor een nam ieder een afslag.
Ik wil iedereen bedanken voor het toppie weekend! Met name Remco ook voor zijn organisatiekunde.
Groeten,
Willard
Namens het bestuur nog even een dankwoord voor Remco, die heel veel tijd en moeite in het organiseren van dit Texel weekend heeft gestopt. Onze complimenten! De aanwezige Pumadrivers hebben zeker genoten en de niet-aanwezige Pumadrivers hopen van harte dat Remco dit volgend jaar weer wil organiseren. Zo te horen is dit weekend namelijk zeker voor herhaling vatbaar! Top geregeld Remco! Dank!
Pumagroeten,
Bestuur Pumadrivers
