De Limburgtour is een vast onderdeel van onze clubagenda, de eerste Limburgtour hebben we 2004 gereden en, m.u.v. 2005, is er ieder jaar een Limburgtour gereden.
Limburgtour nummer 13 stond dan ook gepland.
13 Bleek zeer zeker geen ongeluksgetal te zijn, in tegendeel.
Met 15 Puma’s kunnen we weer spreken van een zeer goede opkomst, jammer dat Lisanne op het laatste moment moest afzeggen. Naast de 15 Puma’s waren ook Pascal (Focus) en Sjoerd (Fiesta) nog van de partij. Sjoerd besloot om met Harry in de FRP mee te rijden, en Pascal sloot ‘traditie getrouw’ de rij.
Vanaf 11.00 uur, zelfs nog iets vroeger, kwamen onze clubleden uit alle windstreken naar Wijnandsrade. Daar hadden onze dames weer voor een heerlijke lunch gezorgd.
De toer startte ‘pas’ om 12.30 uur zodat iedereen uitgerust en met een goed gevuld buikje aan de toer door het Limburgse heuvelland kon beginnen.
Sjoerd en Harry waren in de FRP de ‘leaders of the pack’. Remco de kopman van de tweede groep en ondergetekende de ‘voorzitter’ van de derde groep.
Vanuit Wijnandsrade ging het via veel smalle wegen, mooie klimmetjes en heerlijke afdalingen naar de Gulpenerberg waar we de eerst korte tussenstop gemaakt hebben. Daar hebben we genoten van het werkelijk schitterende uitzicht, uiteraard werden de nodige foto’s gemaakt voordat we verder zijn gereden.
Na de Gulpenerberg ging het via de Loorberg naar Slenaken, van daar uit de Sibbergrubbe af met de wel heel aparte ‘uitholling’ en smalle afdaling naar Valkenburg.
Daarna was het nog maar een paar kilometer naar de spectaculaire tussenstop bij familie Cuijpers boven op de Keutenberg.
De Keutenberg is met een stijgingspercentage van maar liefst 22 % de steilste beklimming in Limburg.
Het is echt geweldig als je in Engwegen (daar is het ook echt ‘eng’/smal) de bocht naar links draait en echt tegen een ‘muur’ aan kijkt.
Boven op de Keutenberg stonden ‘onze dames’ te wachten met koffie en lekkere Limburgse vlaai. Maar voordat we aan de ‘vlaa’ begonnen eerst genoten van het adembenemende uitzicht.
De vele schitterende foto’s zeggen meer dan genoeg.
Na de pauze begon de deel twee meteen met weer een schitterend uitzicht en de heerlijke afdaling van de Keutenberg.
Via wellicht de mooiste weg van Nederland, de beklimming van de Camerig met een lus over de Eperbaan/Groeneweg en de afdaling van de Camerig, hebben we nog een korte tussenstop gemaakt op de Gulpenerberg maar nu aan de zuidelijke kant.
Terug in Wijnandsrade eerst genoten van een heerlijk koud biertje (of iets anders natuurlijk) voordat de club koks ‘áán táfel’ riepen. De Gyros en Cayun smaakt voortreffelijk.
Net als vorig jaar heeft een groot deel van ons nog gefigureerd in een meesterwerk van Passiepooh en Goegje.
De Nachtwacht
Na dit meesterwerk bleef het nog heel lang heel gezellig in onze grote clubtent. Ik heb gehoord dat de laatste Pumadrivers om 3.30 uur hun nestje in de garage en op zolder hebben opgezocht.
Niet iedereen werd wakker waar ie was gaan slapen maar ook dat was geen enkele probleem.
Nadat de Pumadrivers, die overnacht hadden, zich het ontbijt goed hadden laten smaken kwam er toch echt een eind aan deze weer zeer geslaagde en super mooie Limburgtour.
Fijn om te horen dat iedereen genoten heeft van de toer, er werd zelfs gezegd dat dit de mooiste Limburgtour ooit was!
Allemaal bedankt dat jullie erbij waren.
Een extra dankjewel aan de Familie Cuijpers dat wij bij jullie op deze unieke plek de tussenstop mochten houden.
En natuurlijk ook een dankjewel aan Sonja en Mariëtte voor de lunch en ontbijt, aan onze koks Jo en Raymond (eten smaakte heerlijk) en aan Wiel en Sonja dat we ook dit jaar weer onze grote club tent in jullie tuin mochten opzetten.
Dankjewel
Pumamartin
