‘Das Werk Ruft’, Saarlouis en Nürburgring 5 en 6 augustus

saarlouis

Verslag van Gabbagirl,

Op zaterdag 5 augustus ging ons wekkertje wel heeeel vroeg af: 5.30 uur!! Het kostte mij wonder boven wonder weinig moeite om uit het bedje te komen. We hadden dan ook een leuk weekend voor de boeg: twee dagen met de Pumadrivers op stap naar Duitsland.
Snel aangekleed en de laatste spullies gepakt. Op naar de Puma, die al shiny en aardig volgepakt stond te wachten op ons. Op weg naar PumaMartin in Wijnandsrade, waar we om 9.00 uur hadden afgesproken. Het was lekker rustig op weg, dus met een aardig gangetje naar het zuiden gereden. Nog even een tussenstopje, want 2½ uur achter elkaar doorrijden is niet helemaal goed voor de concentratie (zeker niet zo vroeg).
Ruim op tijd aangekomen in Wijnandsrade, stonden er al enkele Puma’s te wachten. Zorn en zijn broertje, X-tof met twee vrienden en Nikea waren er al. Jep, Nikea was weer op tijd, maar dat is ook niet zo moeilijk als je bij Martin slaapt.
Mariëtte en PumaMartin hadden voor een heerlijk ontbijtje gezorgd. Een lekker bakkie thee ging er wel in! R.A.T. Racing en Scuzz en Maaike waren ook gearriveerd. We waren compleet, dus klaar voor het vertrek richting Saarlouis in Duitsland. Wiel en zijn zoon gingen ook gezellig mee als bijrijders van Nikea en PumaMartin.
Het was een super mooie rit! Prachtige omgeving. Dat heeft wel wat leuke foto’s opgeleverd. Mooie uitzichten!! Uiteraard even lekker de Puma uitgelaten op de Duitse Autobahn. 200 km/uur haalt die wel!! Pumaatje was zwaar geladen, dus echt harder ging niet.
Pumaatje van R.A.T. Racing was niet echt blij met deze snelheden, met als gevolg een geknapte tie-rip!!! Ik zag in mijn spiegel dat hij ineens de vluchtstrook opschoot en met zijn lichten seinde. Dus ik ook noodstoppie op de vluchtstrook, samen met Scuzz die voor mij reed. Handig die walkietalkies die we bij ons hadden. Meteen PumaMartin, die voorop reed, gewaarschuwd, zodat we hen niet kwijtraakte. In zijn achteruit naar R.A.T. Racing: hing zijn bumper los!! Lang leve de tie-rips! Nieuwe erop en we konden weer verder.
PumaMartin proberen te bereiken via de walkietalkies, maar hij was buiten het bereik. Ik kreeg af en toe halve berichten door, maar kon het ech nie verstaan. Dus wij gassen om de rest in te halen. Ben ik net met zo’n 180 km/uur iemand aan het inhalen, zie ik net een zilver Pumaatje het bochtje omgaan bij een p-plaats. Dus ik in de ankers, de afrit op. Nou, met die snelheid remmen..pff….alsof er niets gebeurd. De vangrail kwam wel erg dichtbij! Maar het ging goed. Bij R.A.T. Racing en Scuzz iets minder, want die haalde die afrit echt niet. Maar een oprit kun je ook best als afrit gebruiken hehe. Spookrijders!! Gelukkig allemaal weer veilig op de parkeerplaats.
Daar kwam X-tof nog er achter dat zijn remblokken aardig op waren. Maar goed dat hij geen noodstop had hoeven maken!
Na een kleine pauze weer op weg richting Saarlouis. Totaal drie uur ongeveer gereden, voordat de Ford fabriek in Saarlouis opdook! We waren er! Er waren al aardig wat Fordjes op het terrein. Snel entree betaalt en een leuk plekkie gezocht voor de Puma’s. Ze strak naast elkaar gezet en toen was het tijd om de tentjes op te zetten. Dat ging bij sommigen wat soepeler dan bij de ander, maar uiteindelijk had iedereen zijn tentje er mooi bij staan. Uiteraard ook de Pumavlag in de mast gehesen.
Tijd voor een rondje terrein verkennen. Er waren ook aardig wat Puma’s, dus overal netjes een flyertje voor de Europese meeting op 9 september a.s. onder de ruitenwisser gedaan. Bijna alle Duitsers die we aanspraken, wisten er al van en zouden komen! Toppie! Roel (Pum@@tje) en Björn waren er ook nog met hun extreem getunede Puma’s. Ook nog een paar bekende van de Europese meeting van vorig jaar gezien. En natuurlijk een hoop mooie Fords!
Er waren ook waardig wat stands. Een geluk voor X-tof: iemand had nog remblokjes te koop!! Mooi! Meteen maar ‘even’ erop zetten. Ging niet helemaal van een leien dakje, maar met een beetje advies van R.A.T. Racing, onze automonteur, is het helemaal gelukt.
’s Avonds een happie gegeten. Kom je er meteen achter dat Duitsers toch rare woorden gebruiken, nou ja, andere woorden dan. Een frikandel is een platgeslagen gehaktbal en een rihnsworst of zoiets een rookworst. Tja, wat een rookworst dan is??? Niemand die het weet. Maar de pommes (ja frites dus) waren heerlijk!
Om een uurtje of 9 ’s avonds op naar de feesttent. Helaas hadden we net de uitreiking voor de clubs gemist, maar met een lieve glimlach en een paar mooie woorden van PumaMartin toch nog een t-shirt gekregen! Tijd voor een drankie. Het was zeer gezellie. Ook leuk dat PumaMartin zijn camera bij zich had. Voor onze Belgische vrienden, Kristof, Kristof de 2e en Kristof de 3e (dat was makkelijker dan te onthouden dat Kristof de 3e eigenlijk Derrek-Jan ofzoiets heette, haha), was het Duitse bier wel wat wennen. Maar na een paar pintjes proef je daar niets meer van he!!
Daarna nog even bij de tent gezeten en natuurlijk even de neon van de Puma’s aangedaan. Pumaatjes toch ook maar even verzet, zodat ze naast de tenten stonden.
Toen was het uiteindelijk tijd om ons bedje..tentje.. in te duiken. R.A.T. Racing had geen zin om zijn tent op te zetten, dus die sliep lekker in zijn Puma.
Zondag al vrij vroeg wakker geworden. In zo’n tentje slaap je toch een stuk lichter dan in je eigen bedje he, en dan al dat lawaai.  Eerst maar even alles opgeruimd. Pumaatje ingepakt en toen met zijn allen een ontbijtje gaan halen. Prima broodjes. Iedereen weer fris en fruitig?? Nou, ik niet helemaal en sommige anderen ook niet. Maar we konden weer op weg. Het tweede gedeelte van deze meeting: een bezoek aan de Nürburgring! Het was nog een aardig stuk rijden. Onderweg vloog PumaMartin (en dus ook de rest) nog de vluchtstrook op: was zijn showplaten vergeten. Oeps!
R.A.T. Racing reed voorop met zijn navigatie. Die sloeg ineens de snelweg af. Niemand die het begreep, maar als lamme schaapjes er natuurlijk achteraan. Bleek dat hij moest tanken en dus naar de dichtstbijzijnde tankstation reed in een lief klein dorpje. Tja, in Duitsland heb je niet om de 10 km een tankstation, zoals in Nederland. Wel grappig hoor met 7 Puma’s bij een klein tankstationnetje. Zie de foto’s!
Nadat de dorst van onze katten gelest was, konden we nu echt op weg naar de Nürburgring. Niet te hard meer geracet, om een beetje rekening te houden met de brakke mensen onder ons.
Na zo’n anderhalf uur waren we gearriveerd. Eerst kom je langs het F1-circuit, waar een motorrace werd gehouden. Wauw, wat een geluid zeg!! Nog een stukje doorrijden om bij de Nordschleife te komen, waar het aardig druk was. Meteen een kaartje gehaald en op het circuit op.
Dat was echt een superervaring. Het is zo’n ontzettend gaaf circuit. Heerlijke bochten en heuvels erin. Wauw!! Zo gaaf! Vooral een stuk dat je naar beneden gaat en dan meteen weer een heuvel op. Je wordt dan helemaal in je stoel gedrukt. Echt super! Het was wel aardig druk, veel motoren, maar die halen je toch zo in! Weinig last van gehad. Er was nog een Porsche gecrasht.. aaaahh, wat jammer nou. Ook nog een motorrijder, maar die stond er zelf gewoon naast, dus niets aan overgehouden. Dit is echt een ervaring geweest om nooit meer te vergeten. Daarna even een patatje gegeten met iedereen. Dat ging er wel in. Een paar gingen nog een rondje rijden en toen op naar huis!
Wij hadden nog een lange rit voor de boeg, helemaal naar Leiden. Onderweg was het toch aardig druk op de snelweg. Ineens waren we Nikea en PumaMartin kwijt, in een flits zag ik ze bij een tankstation staan, maar het was voor ons te druk om nog te stoppen. Helaas. X-tof was de volgende die afhaakte, die moest even met Kristof de 2e en Kristof de 3e een tussenstoppie maken. Dus R.A.T. Racing, Zorn, Scuzz en ik waren nog overgebleven. Ik had met Zorn afgesproken met hem op te rijden. Hij moest naar Haarlem, dus dat lag op mijn route. Scuzz nam op een gegeven moment een afslag, maar Zorn reed door, dus maar braaf achter hem aangereden. Wij zijn uiteindelijk via Venlo gereden. Dit lag niet helemaal in de planning, maar wel lekker een langer stuk via de Autobahn gereden. Daar nog even getankt en afscheid genomen van R.A.T. Racing. Bij Utrecht afscheid genomen van Zorn en zijn broertje en op naar Leiden. Wij waren uiteindelijk om 19.00 uur thuis. De katjes waren superblij dat we er weer waren. Gauw eten gegeven en zelf wat gegeten en voor dood op de bank gaan liggen. Ik was in ieder geval totaal op. Toen viel ook het kwartje dat wij achter Scuzz aan hadden moeten rijden, dat was de afslag richting Eindhoven, haha! Lekker wakker. NOT!!
Maar wat wil je na ruim 10 uur autorijden en 1040 kilometer verder!!! Maar het was het in ieder geval zeker weten helemaal waard! Het was een super weekend. Heel gezellig!
Volgend jaar willen we met de Duitse en Zwitserse Pumaclub misschien een meeting regelen op de camping bij de Nürburgring om het 10-jarig bestaan van de Puma te vieren. Hopelijk gaat dit door, dan zijn wij er zeker bij.
Tot op een van onze volgende meetings,

Groetjes, gabbagirl