Er zouden 1000 Racing Puma’s gemaakt worden; 500 voor de Engelse markt en 500 voor de Duitse markt. De laatste 500 voor de Duitse markt werden uiteindelijk geannuleerd omdat Audi net de TT gelanceerd had en Ford Duitsland dacht FRP niet te kunnen verkopen. De FRP was duur in vergelijking met de TT. Of dit de juiste beslissing van Ford is geweest valt te betwijfelen.
Als de FRP destijds in Nederland geleverd zou zijn geweest dan had ie een prijskaartje van +/- 70.000 Guldens, ongeveer € 31.500 gehad. En dat in 2000 !! Prijs stond toen in Autoweek Van de 500 FRP’s voor de Engelse markt werden slechts minder dan helft direct aan consumenten verkocht. Vooral door, ook daar, de hoge nieuwprijs van £23,000 !! En de concurrentie van o.a. de Subaru Impreza, welke 2000 Pond goedkoper was.
De ombouw van “gewone Puma” naar Racing Puma
De Puma’s arriveerden bij Tickford zonder bumpers en op stalen velgen vanuit de Ford fabriek in Keulen.
Al in de kleur Racing Blue, de kleur waar de FRP uitsluitend in geleverd is.
Naast de ‘body’ werd uiteraard de motor aangepakt (156 PK) breder spoor gemonteerd (35 mm per kant, voor en 45 mm per kant, achter), grotere remschijven voor (295 mm geventileerde schijven, Alcon remklauwen en Mintex remblokken), 270 mm schijfremmen op de achteras, Milltek sportuitlaat, FRP Sparco interieur en 17” Speedline lichtmetalen velgen met 215/40 Pirelli P7000 banden.
Foto FRP 1 en FRP 2
De achterste zijschermen van de originele Puma werd ingesneden en horizontaal naar binnen gevouwen bij de C-stijl. Hier werden de nieuwe, bredere (stalen) zijschermen tegenaan geplaatst.
Foto FRP 3 en FRP 4
De overgebleven naad werd vervolgens gelast en strak gemaakt. Binnenin werd ook een scherm geplaatst om alles op elkaar aan te laten sluiten.
Foto FRP 5
Nadat al dit werk gedaan was, werden de achterschermen en de C-stijlen in kleur gespoten. De aluminium (!) voorschermen werden gespoten voordat ze gemonteerd werden, net zoals de bredere voorbumper met splitter en bredere achterbumper.