9 Juni 1997 liepen de eerste Puma’s van de band in de Ford fabriek in Keulen.
Het Puma Team Europe greep het 15 jarig jubileum aan om weer een grote Puma meeting te organiseren. Camping Stahlhütte in Dorsel, op 10 minuten van de Nürburgring, was net als 2007 weer ‘the place to be’ voor alle Puma liefhebbers uit heel Europa.
De vooraanmeldingen waren dusdanig hoog dat het bezoekers aantal van 111 Puma’s tijdens het 10 jarige zeker overtroffen zou gaan worden. En ondanks het slechte weer in de dagen voor de meeting kwamen maar liefst 120 !! Puma’s uit 11 landen naar de mooie Eifel in Duitsland.
Door dit grote aantal is dit de grootste Puma meeting ooit.
Wij, Pumadrivers, waren er met bij 20 Puma’s ( de grootste buitenlandse club) en 2 Nederlandse gast Puma’s. Twee Duitse leden hadden zich onder hun andere club aangemeld, dus eigenlijk waren er 22 leden Puma’s.
Voor ons dus ook een record; nog nooit zijn er zoveel leden mee geweest naar een buitenlandse meeting. Fantastisch, Pumadrivers waardig.
Vrijdagmorgen had de eerst Pumadrivers groep afgesproken in Wijnandsrade op het vertrouwde Limburgtour adres. De clubspullen (Partytenten enz) werden over diverse Puma’s verdeeld zodat we alles konden meenemen om, ondanks de vele regen, toch lekker droog en enigszins warm te kunnen zitten. Na een lekkere bak koffie ging het richting Dorsel. Omdat het maar 130 km is zijn we niet over de Autobahn maar over de Bundesstrasse (B258) door de schitterende Eifel gereden. De weg ernaartoe was al genieten en toen moest de meeting nog beginnen.
Aangekomen op de meeting, wij waren Puma 19 t/m 26, kregen we een plaats toegewezen. Daar ons ‘kamp Holland’, goed beschut achter wat bomen en struiken opgebouwd. Links en rechts van de partytenten waren de plaatsen voor onze Puma’s en tentjes. Gelukkig konden we alles droog (zelfs met zon) opbouwen. Tijd voor het eerste biertje……..
De paraplu moest regelmatig gebruikt worden maar dat maakte voor de sfeer absoluut niks uit.
Dit is dan ook de laatste keer dat ik het over ‘het weer’ heb in dit verslag.
In de loop van de namiddag arriveerden noch 8 Pumadrivers. Het werd dus al een echte clublane.
Uiteindelijk zouden er vrijdag avond in het totaal al 76 Puma’s aanwezig zijn.
De ‘bierbrunnen’ was open en er kon geBBQ’t worden en een enkeling reed een rondje over de Nordschleife. Altijd een geweldige ervaring, zeker als het de eerste keer is.
Er was dus genoeg te doen, te beleven en te bekijken.
Bij de ‘bierbrunnen’ kreeg je het bier geschonken in een schitterende ‘jubileum beker’. Deze was voor 2 euro te koop, een leuk aandenken aan ‘15 jahr Ford Puma’.
Nadat we in het camping restaurant lekker en gezellig gegeten hadden, hebben we het ons gezellig gemaakt onder de partytenten. Biertje erbij, lukt altijd.
Het was een lange dag, dus langzaam tijd om te gaan slapen. De een wat vroeger dan de andere, de Letzte hebben we gedronken toen de zon weer op kwam.
Zaterdagmorgen, Gutenmorgen Sonnenschein klonk weer traditiegetrouw over ‘de wei’.
Wakker worden bij een bak koffie en ontbijt ging niet zo gemakkelijk als je zou verwachten. En dat lag deze keer aan de ontbijt organisatie en niet aan de alcohol van de avond ervoor. Maar uiteindelijk heeft iedereen toch zijn of haar cafeïne stoot gekregen. Klaar voor DE meeting dag.
Terug bij de Puma’s kwam niet veel later de laatste groep Pumadrivers aan. We waren compleet, op Paresh na …….
Het werd een super gezellige Puma dag, de stemformulieren moesten ingevuld worden om oa uit te maken wie de landskampioenen werden om zondagmorgen mee te strijden in de finale. In deze finale werd de ‘Europameister 2012 ‘ uitgeroepen. Uiteraard kon er ook gestemd worden voor alle andere categorieën. Pumadrivers ging met 6 bekers aan de haal. Drie ‘Landesmeister’ (NL, B en I) en nog 3 individuele bekers.
Uiteraard was er ook veel tijd voor ‘Benzin Gesprächen’ zoals de Duitsers zeggen, lekker lullen over alles wat me onze Puma’s te maken heeft (of ook niet) Iedereen maakte dan ook de nodige rondjes langs alle Puma’s. ’s Middags werd er wat gegeten bij de ‘Grill’ of zelfs ‘gekookt’ onder de partytenten.
Om even na vijven moesten we ons allemaal gaan opstellen om in een lange kolonne naar de Nordschleife te rijden waar het om 18.30 uur ‘Puma’s only’ was.
Na ruim een uur wachten vertrokken 106 Puma’s naar de Ring, een schitterend gezicht. Dit moeten de vele mensen langs de route ook gedacht hebben, getuigen de vele positieve reacties.
Bij de Nordschliefe aangekomen moesten alle Puma’s opstellen in rijen van 2, achter de safetycar. Ook achter de laatste Puma sloot ook een saftycar aan. 106 Puma’s die zich slingerend een weg banen over de ‘Grüne Hölle’ of ‘die Schönste Landstrasse der Weld’. Zoals dit legendarische circuit ook wel genoemd wordt.
Alle foto’s en video’s vertellen meer dan duizend woorden.
Een onvergetelijke rit, voor en achter je alleen maar Puma’s, schitterend.
Na 25 minuten was het feest helaas weer voorbij, het zijn immers ‘maar’ 21 kilometers.
Toen we terug op de camping waren was het tijd om te gaan eten, helaas miste hierdoor een gedeelte van ons de tombola en het avondprogramma.
Het werd een lange gezellige avond en nacht waarbij we ook nog op een kort vuurwerk werden getrakteerd. Paste perfect bij het jubileum weekend.
Zondagmorgen werd de meeting afgesloten met de prijsuitreiking, toen bleek wel dat er heel veel Puma’s zaterdag na de Nürburgring naar huis gegaan waren.
Nadat de laatste beker aan de ‘Europameister’ uitgereikt was, was het voor ons ook tijd om de boel op te ruimen en naar huis te gaan.
We kunnen terug kijken op een schitterend jubileum weekend, als het weer beter meegewerkt had dan waren er wellicht nog een behoorlijk aantal Puma’s meer naar de meeting gekomen.
(jaja nog een keer ‘het weer’)
Als Pumadriver en voorzitter vond ik het fantastisch dat er zoveel leden naar de meeting gekomen zijn.
Op naar 20 jaar Ford Puma………….
Pumamartin
