Na twee weken geleden naar Koblenz te zijn geweest stond op twee4-08 alweer onze 14e meeting van dit jaar op de agenda.
Deze keer zaten we in de regio rondom Delft ter herinnering aan ‘onze’ Pumadriver Louis. Louis die altijd een enthousiast Pumadriver is geweest, is ons helaas begin dit jaar ontvallen. twee jaar geleden werd er ook voor Louis een tour georganiseerd rondom Delft (zie daarvoor de oude meetingreports). Destijds werd een record gevestigd met 20!!! Puma’s.
Aangezien ik de avond vantevoren met LeoleMontanha naar de bioscoop was geweest en er om half drie inlag, stond ik om kwart over zeven toch een beetje brakjes op. Ik had met Harry om half negen bij Parkeerplaats/wegrestaurant de Meiberg in Nederweert afgesproken. Toen ik 08:twee5u bij het tankstation stond, belde Harry mij op. Enne?!? Waar zit je? Nou Harry, ik sta 100 meter van je af, aan de andere kant van het gebouw bij het tankstation hahaha.
Martin moest door familieomstandigheden zich helaas op het laatste moment afmelden en daardoor maar met een colonne van twee Puma’s richting Hoek van Holland, ons verzamelpunt. Precies half negen vertrokken we en na een uur zaten we al achter Tilburg.
Vervolgens via de Moerdijk over de grote rivieren richting Rotterdam en Hoek van Holland.
Harry en ik stonden al om 10:15u op de verzamelplek. Aangezien colonne Limburg normaal als laatste aankomt, toch maar even Lidewij gebeld die ons verzekerde dat we echt goed stonden.
Na een paar minuutjes wachten in de kou (er stond toch een aardig windje en nauwelijks zon) kwam er een Amparo blauwe Puma aan, Ursula met haar moeder die ook eens de sfeer van ons clubje wilde proeven.
We hadden elkaar nauwelijks voorgesteld of ook Pascal en Daniëlle kwamen aangereden. Ook de overige Puma’s (Lidewij& John, Paresh& Rachel, Theun, Heartbeat&Marije) waren ruim op tijd aanwezig. Nog even wachten op Remco en dan konden we vertrekken. Nou ja, even wachten…. Remco kwam uiteindelijk om kwart over 11 aangereden. Hij had overnacht bij kennissen in Schoonhoven en had een lichte kater (vermoed ik).
Ondertussen hadden Lidewij en Pascal de goed uitgewerkte routebeschrijving uitgedeeld, en geheel op democratische wijze (lees verplicht) besloten dat Heartbeat met Marije voorop zouden rijden.
Snel ingestapt en toen het eerste deel van de route gereden. 9 Puma’s en een goed uitgewerkte routebeschrijving, dat kon niet fout gaan zou je zeggen. Wel dus, we waren nog geen 5 kilometer onderweg of er stond op de routebeschrijving dat we op de rotonde rechtdoor moesten. Prachtig natuurlijk, alleen bleek de weg afgezet en de rotonde compleet weggegraven. Dus maar even een omweg gezocht om daarna via ’s Gravenzande, Monster en Poeldijk (oftewel het Westland) richting onze lunchlocatie in Kijkduin te gaan.
Via een ENORME verkeersdrempel een parkeerplaats gevonden voor de Puma’s, even wat foto’s gemaakt en toen richting restaurant. De tafel was al gedekt en we konden direct aanschuiven en een keuze maken uit de zeer gevarieerde lunchkaart.
Ondanks dat het restaurant stampvol zat, was er een zeer vlotte bediening.
Volgens mij waren wij binnen 20/25 minuten aan het eten, maar ja, we werden dan ook door een 5 á 6 serveersters en kelners geholpen. Het eerste rondje kwam uit de clubkas en het eten was prima!
Natuurlijk werd er weer bijgekletst en de nodige lol getrapt. En ook nu werden Heartbeat en Marije weer ‘geheel vrijwillig’ gevraagd om mee te helpen met het EFPM en een tourtocht rondom Woerden in elkaar te knutselen
Ook stond er nog politie langs de kant (op snelheid te controleren???), dus Pascal fijn Lidewij bellen die wat achter was geraakt. Toen hij haar aan de telefoon had, was zei er al net voorbij gereden (met richting de 80 km/u om de groep in te halen). Gelukkig zonder gevolgen.
De route vervolgde zich en via een omweg (doordat de autosnelweg afgesloten was) door Delft-zuid en vervolgens via Den Hoorn richting Schipluiden. Hier werd even een Pumafile gecreeërd, zodat onze voorzitster in het dorp zelf kon filmen als we over een smal houten bruggetje kwamen. Aangezien er nogal wat mensen in het dorp waren trok dit uiteraard het nodige bekijks. De route vervolgde zich over een prachtige slingerweg door de polder waar je links in de verte de skyline van Rotterdam zag liggen, erg mooi.
Inmiddels waren we Vlaardingen binnen gereden waar de plaatselijke Volkswagenjeugd enkele Pumadrivers uitdaagde. De Puma’s trokken hun aandacht en blijkbaar moesten deze macho’s demonstreren dat ook hun auto’s remmen hebben…. De rookwolk van de slip stonk errug…Niet echt handig, een secondetje of 2 later remmen en zijn voorganger was plattie!
Onze tocht vervolgde ons via een stukje autosnelweg A20 richting Maassluis. Mocht het fijn weer zijn konden we via de autosnelweg sneller bij het strand zijn. Helaas was het niet super mooi weer en dus werd er binnendoor via Maassluis en Maasdijk weer langzaam richting Hoek van Holland gekoerst. Een van de VW-auto’s besloot ons de snelweg op te volgen, nadat onze lieve Daantje lichtelijk de aandacht had getrokken (lees: op niet zo’n goede manier). De VW-hangjeugd bleef vervolgens onze colonne door Vlaardingen stangen door met name Pascal (jep, die was duidelijk de Sjaak) tegen te houden op de snelweg. Ook daarna nog vonden ze het nodig om ons te sarren door in te halen, te remmen etc. Een strakke manoeuvre van de voorzitster dwong ze in eerste instantie wel tussen de colonne uit, maar later wrongen ze zich er weer tussen. Beetje jammer, maar zo cool als de Pumadrivers zijn, lieten wij ons niet van de wijs brengen!! We waren hun dorpie nog niet uit of de hangjeugd maakte dat ze terug naar hun huisje gingen, want stel je voor als je te ver van je vriendjes raakt en alleen met AL die Pumadrivers in aanraking komt, gnagna!
Lidewij had in Hoek van Holland om 17:00 uur bij een restaurantje een tafeltje gereserveerd, maar we waren al om 15:15u terug!
Gelukkig was het inmiddels droog en dus maar even de Puma’s geparkeerd op de inmiddels toch wel aardig volle parkeerplek en een stukje gaan wandelen over de Boulevard. Natuurlijk de nodige foto’s maken van enkele schepen die voorbij kwamen en genieten van het uitzicht over oa de Botlek, Europoort en de containerhaven op de Maasvlakte. Om 16:00u het restaurant binnengelopen waar we door zeer aardige bediening wederom snel geholpen werden. De Turkse/Italiaanse/Griekse/Marokkaanse/ Spaanse, in elk geval buitenlandse kok was zelfs zo vriendelijk om van ons een foto te maken. Na een soepie kwamen de heerlijke hoofdgerechten op tafel. De tafel begon inmiddels op een klein cabaret theater te lijken. Theun deed een perfecte imitatie van Kees uit Flodder na (Kijk Johnnie, geile wijven), terwijl Lidewij Achmed de Death terrorist nadeed (Silence I kill you). Aangezien Harry nog niet op de foto stond, besloot Lidewij zijn toestel maar te pakken voor hij terug kwam van de WC. Toen Harry vervolgens een fotoging maken, weigerde het toestel dienst. Harry natuurlijk in paniek, en wij dubbel van het lachen toen bleek dat hij niet op de ‘on’ knop had geduwd. Tja, Lidewij, Harry zet zijn toestel nooit uit…wist zij veel….
Inmiddels liep het al tegen zessen en aangezien er sommige nog aardig wat kilometers naar huis moesten afleggen, werd besloten om de rekening maar te betalen. Nog even een gepuzzel zonder penningmeester, maar het is gelukt.
Aangezien Daniélle weer richting Limburg moest en er een storing was bij de spoorwegen (lang leve Prorail) is zei bij mij in de Puma gestapt.
Ondertussen haar topografische kennis bijspijkeren, en via haar laptop de laatste berichten op het forum checken.
Nog een stukje met Heartbeat en Ursula afgereden en daarna de rest van de 220 kilometer afgezakt naar Limburg.
In Swalmen-zuid (Roermond) Daniëlle aan het station afgezet en tenslotte om 20:40u eindelijk thuis.
Jammer dat er zo weinig Pumadrivers uit de buurt kwamen. Ondanks (of dankzij?) de geringe opkomst toch weer een zeer gezellige meeting door een mooi stukje Nederland.
Met Pumagroet,
Sjoerd 102
