Voor ons was het weer lekker vroeg uit de veren, na 2 uurtjes rijden waren we bij het transferium in Leiden. Het vertrekpunt van de tourtocht.
En we waren ook nog de eerste pumadrivers, tijd voor een bakje koffie hadden we dus voldoende. Tom de tank nog even vol gegooid en langzaam maar zeker druppelden de drivers binnen.
Uiteindelijk waren we toch weer met 9 puma’s en ook nu weer enkele nieuwe gezichten.
Er waren zelfs 2 niet leden, Hans van Eeuwen is meteen lid geworden!
Na kennis gemaakt, en effe bij gekletst te hebben, kregen we van Lidewij de uitgebeide route beschrijving. Het was duidelijk dat zij veel werk in de organisatie gestoken had.
Het eerste gedeelte tot de lunch leide ons door het verwachte verstedelijkte gebied. Bij een restaurantje aan een van de vele plassen hebben we gezellig gegeten en lekker van het toch redelijk weer genoten. We hadden de puma’s op een parkeerplaats iets verderop gezet, konden ze mooi naast elkaar staan. Is altijd een gaaf gezicht.
Onze 9 puma’s stonden daar te pronken, maar toen we verder wilden waren het er opeens 10!!! Het duurde heel even voordat we door hadden dat er een ‘vreemde’ puma naast geparkeerd stond. Tom meteen een flyer onder de ruitenwisser gelegd, altijd scherp onze secretaris!
Het tweede gedeelte was duidelijk het mooiste stuk van de route. We reden door smalle straatjes, kleine knusse dorpjes en langs beken en kanalen.
Dit hadden wij zeker niet verwacht in de super drukke randstad. Zelfs nog dorpjes waar de electriciteits leidingen nog bovengronds lopen. Veel smalle straatjes met tegenliggers en heel veel fietsers. Mariëtte hield de colonne nog op om pompoenen te kopen, stond bij een boerderij een stalletje buiten met pompoenen en tja zien is kopen natuurlijk.
Ook nog 2 keer voor een open brug moeten wachten, gaf meteen weer de gelegenheid om mooie plaatjes te schieten.
Nog een tussenstop gemaakt, iets gedronken en een ijsje gegeten, mooie foto’s gemaakt.
Opmerkelijk is toch steeds weer dat het allemaal gezellige mensen zijn binnen de club.
Er wordt gezellig met elkaar om gegaan ook als men elkaar pas heeft leren kennen.
Er was een moment in de route waar Lidewij geen rekening mee had gehouden………. zetten ze ergens langs een kanaal een grote feesttent neer, moesten we ons, letterlijk, een weg banen tussen de feestende mensen door. Wel veel bekijks natuurlijk.
Maar Lidewij greep meteen in en bracht ons weer op de route terug.
De tocht leide ons verder door het ‘groene hart’ van de randstad.
Uiteindelijk eindigde deze mooie Pumadrivers tourtocht bij ‘de mec’, waar we nog gezellig bij elkaar gezeten hebben en nog lekker hebben gegeten ook (of kwam het dat ik honger had).
Met een heel goed gevoel (en de pompoenen in de kofferbak) over deze geslaagde Pumadrivers dag, zijn we lekker naar huis gereden.
Lidewij, ik weet zeker dat ik namens alle ‘drivers’ spreek, bedankt voor deze schitterende tocht.
pumamartin
